Onverwacht komen twee jongemannen,
broers, op bezoek
Jaren zijn ze hier geweest

Ze nemen een borreltje mee
en schenken zich het meeste in
We praten heel de avond

Jongetje scharrelt rond, schuift bij
en luistert aandachtig
Die grote mond van soms
is even stil

"Je hebt, denk ik, een
belangrijke bijdrage geleverd
aan mijn opvoeding" zegt de ene

"Ja, dat denk ik ook"
zegt de andere
"in ieder geval ook aan de mijne"
"Waardóór dan?" vroeg ik

"Ik was welkom, vrij en verantwoordelijk.
Eerst was ik zelf klein
en later paste ik op de kleineren
Toen moest ik wel
verantwoordelijk zijn

Terwijl ik nog kind was, al vrij
al iets groter, verantwoordelijk
en altijd welkom
Dat was goed"